Nowe rozdziały.

Ferro er Ignis
Rozdział III Mam tę moc
Wyruszyła. Po godzinie wędrówki przed jej oczami pojawił się ogromny budynek z daleka przypominający rzymskie koloseum, jednak kiedy nastolatka podeszła bliżej zauważyła, że nie do końca wygląda ono tak jak te wiele lat temu w Rzymie. Gdy się na nie patrzyło można było odnieść wrażenie, że jest ono podzielone na cztery części, a z każdej emanowała inna aura. Pierwsza część mieniła się delikatną bielą zmieszaną z błękitem, a po podejściu do niej czuło się delikatny powiew wiatru, a na ścianach tej części pojawiał się delikatny obraz chmur "sunących" w nicość.
Harry Potter >>> Dramione

Another Love
Rozdział 13 Stars are only visible in the darkness
Gdy zatrzasnęła za sobą drzwi, od razu rzuciła się na łóżko. Przytuliła do siebie poduszkę i wtuliła w nią swoją głowę. Jakby to mogło sprawić, że wszystkie jej zmartwienia odejdą. Chciała płakać. Dać upust wszystkim emocjom, które w niej buzują, lecz nie mogła. Coś nakazywało jej być silną, nie okazać słabości. Otworzyła oczy i usiadła na łóżku, opierając swoje plecy o ich drewnianą część. W jej pokoju panowała ciemność. Po chwili jej oczy przyzwyczaiły się i kontury mebli, które się w nim znajdowały, zaczęły stawać się wyraźne. Harry Potter >>> Dramione

Miłosny skandal
Rozdział 23 Przyjaciele
Hermiona biegła przez ciemny las co chwile potykając się o wystające korzenie, których w ciemności nie potrafiła dostrzec. Ubranie miała całe pobrudzone błotem, a na twarzy i dłoniach widniały liczne rany i zadrapania od krzaków które boleśnie ocierały się o niezasłonięte części ciała. Dziewczyna uparcie próbowała znaleźć wyjście z tego labiryntu drzew, kiedy nagle poczuła ostry, przeszywający ból w prawej kostce. Przewróciła się na ziemie, a oczy zaszły jej łzami. W oddali usłyszała przyprawiający ją o dreszcze śmiech swojego oprawcy. 
Harry Potter >>> Dramione

Opętani demonami przeszłości
Rozdział 22 Stary przyjaciel
- Mam was!
Hermiona gwałtownie odwróciła się w stronę osobnik, który śmiał ją wystraszyć, wydzierając się niemal na cały korytarz.
- Zabini, ty ośle. Warknęła w stronę bruneta, uderzając go książką w ramię, czym ten nieszczególnie się przejął. Uśmiechając się od ucha do ucha stał między nią i Draconem, który posłał mu pełne politowania spojrzenie.
Harry Potter >>> Dramione

Lyra Parkinson
Rozdział Ponad to...
 Kate Carter po raz kolejny podniosła wzrok znad książki i uważnie obserwowała poczynania Teodora. Chłopak siedział na kanapie tuż obok Lyry i w swobodnym, nic nieznaczącym geście bawił się kosmykami jej włosów zakręcając je na palce, albo między nimi przeplatając. Dla Lyry i Teodora gest ten był nic niewart, ale dla Kate wydawał się wyjątkowo czuły i zbyt swobodny. Dziewczyna czuła jak rodzi się w niej zazdrość, która nigdy nie wróżyła niczego dobrego. 
Harry Potter >>> Czasy Harry'ego Pottera

Katniss & Peeta - ich dalsze życie
Rozdział. 92 Wrócił
Rozglądam się dookoła, szukając źródła hałasu. Żadne zwierzę nie potrafiłoby wydać z siebie takiego dźwięku. Wyraźnie słyszałam trzask łamanej gałęzi. Z przyzwyczajenia próbuję wyjąć z kołczanu zawieszonego na ramieniu strzałę, ale dopiero po chwili przypominam sobie, że nie mam ze sobą ani łuku ani strzał. Nie mam czym się bronić. Jedyne co mogę zrobić to uciekać w nadziei, że jak najszybciej wydostanę się z lasu. Teraz panuje tu cisza, jedynym dźwiękiem jaki są w stanie zarejestrować moje uszy jest odległe pohukiwanie sowy.
Igrzyska Śmierci