Magia Przynależności.
Rozdział. 18 Rozmowy i wyjaśnienia.
Severus patrzył, jak Harry wybiega z pokoju. Przez długi czas potrafił jedynie stać odrętwiały, próbując przetrawić to, co przed chwilą zobaczył. W końcu wziął drżący oddech i przeczesał dłonią włosy.
Był tak zaślepiony wściekłością, że zupełnie zapomniał o własnym postanowieniu. Czy tego chciał, czy nie, chłopak był jego synem. Severus nie mógł już dłużej zasłaniać się pokrewieństwem z Jamesem Potterem. Własna hańba ciążyła na nim.
Nie zamierzał chłopca tak traktować, ale jedyne, o czym potrafił myśleć, to jak wielki musiał mieć ubaw, grzebiąc w najbardziej intymnych i kompromitujących momentach z życia znienawidzonego nauczyciela. Był przekonany, że zrobił to ze złośliwości albo zwyczajnej bezmyślności. W myślodsiewni znajdowało się wszystko, czego nie miał nigdy zobaczyć, a mimo to wspomnienia, które Severus tak skrzętnie ukrywał przed każdą lekcją oklumencji, zostały wystawione na pośmiewisko. Wystarczyło jedynie, że na chwilę opuścił Prince Manor po dostaniu pilnego wezwania od Albusa. Czytaj więcej.
Dziękuję za pozostawiony u mnie komentarz :) Mam nadzieję, że historia przypadnie Ci do gustu, ogólnie Dramione to właściwie jest moja ulubiona para, wygrywa nawet z wieloma cudownymi z książek <3 Co do prologu to mnie szczerze mówiąc rozczulało, gdy próbowałam sobie wyobrazić małą Hermionę, która jest jednocześnie nieco przemądrzała, ale jednak nadal pozostaje dzieckiem <3
OdpowiedzUsuńMuszę przyznać, że miałaś ciekawy pomysł z tym blogiem, ogólnie wprowadza jakiś porządek, można jednocześnie znaleźć inne opowiadania, a także - być może - pochwalić się swoją twórczością w jakimś stopniu :). Z pewnością również wyślę swoje zgłoszenie, ale muszę ułożyć jakiś sensowny tekst, który mówiłby o treści, a jednocześnie nie zdradzałby zbyt wielu szczegółów :)
Pozdrawiam! :*